Onze voorzitter heeft sinds de oprichting van Stichting De Drentsche Patrijshond (SDPH) twee keer een blog geschreven waarop veel reacties zijn gekomen. Zo ook, hebben wij vernomen, op de verschillende Facebookpagina’s die gerelateerd zijn aan ons ras Drentsche Patrijshond.
Een enkele keer werd ons verweten dat wij ons als stichting alleen maar zorgen maken over de genetische diversiteit en geen aandacht hebben voor ziektes.
Drie van de huidige SDPH bestuursleden waren de afgelopen jaren actief als bestuurslid van DPHCN. Ten tijde van deze bestuursperiode zijn twee fokkers, lid van zowel VDP als DPHCN, aangeschreven door Dier & Recht. Beide fokkers werd verweten te fokken met honden die verdacht waren van bepaalde (erfelijke) dierziekten.
In het schrijven van Dier & Recht veroordeelt men beide fokkers omdat ze met combinaties fokken waarbij de mate van verwantschap tussen de ouderdieren veel te hoog is. Dit vaak in samenspel met een hoog inteeltcoëfficiënt. Als stichting hebben wij het dus over hetzelfde: immers je noemt het de mate van verwantschap of mate van genetische diversiteit, veelal uitgedrukt in de term Mean Kinship.
In Artikel 3.4; “Besluit houders van dieren” vastgesteld door de tweede kamer, wordt vermeld dat het fokken verboden is met verwante dieren. Dier & Recht beroept zich hier ook op (Doelstelling Dier & Recht: het verbeteren van het dierenwelzijn van rashonden)
SDPH houdt zich dan ook wel degelijk bezig met het bestrijden van ziektes. Laten we het nog duidelijker stellen; wij willen ons bezig houden met het voorkomen van ziektes. Een van de belangrijkste methodes hierbij is, inzetten op het fokken met dieren die een lage mate van verwantschap hebben. Dus een grote mate van genetische diversiteit vertonen en derhalve een lage Mean Kinship waarde hebben.
Overmatig testen daarentegen leidt juist tot minder diversiteit en introduceert daarmee nieuwe erfelijke ziektes.
Begin 2023 zal onze voorzitter hier verder op ingaan middels een blog met als titel “Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst” waarin hij stilstaat bij fokkerij keuzes uit het verleden die geleid hebben tot grote problemen.